Hoogste punt van de terp

Het is op deze foto uit 1948 niet te zien maar de fotograaf stond op het hoogste punt van de terp waarop het oude Pingjum is gebouwd. Aan beide zijden van de straat is een zeer variabele bouwstijl te zien. De toekomstige bestemming met daarnaast de financiële mogelijkheden van de opdrachtgever waren voor een groot deel bepalend voor de uitvoering.

De timmerman was slechts raadgever en bouwde wat hem werd opgedragen. De klant was koning en de rooilijn was een ruim begrip. Dit middenstuk van de Grote Buren is het enige deel waar aan beide zijden van de straat winkeltjes waren. O.a. de slager, kruidenier en bakker vonden hier een bestaan maar ooit ook de kapper, schoenmaker, cafébaas, kuiper en zelfs de dokter en de postkantoorhouder.

De statige dorpsboerderij rechts springt in het oog en verraadt dat ook de agrarische sector op dit stukje Pingjum vertegenwoordigd was.